Wat mij de afgelopen week heel diep heeft geraakt is het programma "Delpine mijn verhaal" Over de erkenning van Delphine Boël door haar biologische vader Albert II, gewezen koning van België. Het was de laatste aflevering van het drieluik Delphine, mijn verhaal. Wat een vreselijk en intriest verhaal. Ze is nu 51 jaar. 7 jaar strijd heeft ze strijd geleverd om erkend te worden als de dochter van haar biologische vader. Voor haar was het belangrijk om erkend te zijn, te weten wie ze is, een identiteit te hebben. Niet allen voor zichzelf, maar ook voor haar kinderen en nageslacht. Daarnaast wilde ze niet bestempeld blijven als bastaardkind, maar als volwaardig kind, net zoals de andere kinderen van Albert II. Uiteindelijk is gerechtigheid geschied. Het einde was heel emotioneel, en zegt ze “er nu tijd om te helen”. Ze is officieel een prinses. Ze neemt deel aan officiële gelegenheden, er is terug contact met haar vader, waarover ze verder niets zal delen. Ik vind het zo moedig dat ze dit verhaal gedeeld heeft. Dat ze zich zo kwetsbaar heeft durven opstellen. He was haar manier om dit verhaal af te sluiten en te helen. Helaas is dit geen alleenstaand feit. Heel veel kinderen ervaren dit of hebben te lijden onder een scheiding van hun ouders. Ze worden niet altijd gezien, er wordt te weinig rekening gehouden met hun gevoelens. Kinderen zijn het meest kwetsbare in een scheiding. Natuurlijk is er het hele verwerkingsproces wat zwaar weegt, maar dan nog moet het welzijn van je kind op de eerste plaats komen. 3 tips die ik je wil meegeven. Tip 1.
Laat kinderen weten dat ze door beide ouders geliefd zijn, en dat de echtscheiding dit niet zal veranderen. Zorg dat ze zich veilig kunnen voelen bij de beide ouders. Tip 2. Zeg steeds tegen je kinderen dat zij niet de schuldigen zijn. Dat het niets met hen te maken heeft. Als er veel ruzie is gemaakt onderling als partners, wordt het kind daardoor soms opstanding of moeilijk. Als deze situatie lang aanhoudt dan zal het kind op termijn vaak een keuze gaan maken tussen een van de twee ouders. Laat het niet zover komen. Kinderen hebben tenslotte voor 50% het DNA van de beide ouders. Tip 3. Blijf vooral samen de zorg dragen voor je kinderen. Laat dit prioriteit zijn. Hiervoor is een goede communicatie nodig. Communiceer vanuit het belang van het kind en van wat jij wil bereiken. Ook al ben je gekwetst en heb je nog verdriet. Stel je kind voorop. Vaak zie je dat de communicatie escaleert in ruzies. Et zijn verschillende communicatie stijlen. Als je deze van jezelf en van je ex partner kent dan kan je op een correcte manier reageren en bereiken wat jij wil. Misschien wil je weten hoe jij beter zou kunnen communiceren? Vraag dan gerust hier gratis gesprek aan. Mocht je veel last hebben van stress en heb je het gevoel dat het je allemaal overweldigd? Vraag dan hier mijn gratis e-book “6 zelfzorgtips voor meer rust na je echtscheiding”. Ik wil je echt aanraden het niet te laten escaleren. Liefs, May
0 Comments
Leave a Reply. |